تالار آیینه یکی از مشهورترین بخش‌های کاخ گلستان است.
این تالار در شمال کاخ گلستان و غرب تالار سلام قرار دارد. پیش از ساخت تالار آیینه، عمارت چهل ستون چوبی در محل آن قرار داشت (آن عمارت در سال ۱۲۳۲ ه. ش طی تغییراتی که محمدتقی خان معمارباشی با همراهی حاج علی خان حاجب الدوله در عمارت سلطنتی به وجود آورده بودند، ساخته شده بود.)
تالار آیینه از سمت جنوب و رو به باغ گلستان، دارای سه ارسی قوسی بزرگ با سه دهانه و از سمت سرسرا نیز دارای ۲ در و یک پنجره قوسی بزرگ است.
حاجی ابوالحسن معمار باشی ملقب به صنیع الملک در دوره ناصرالدین شاه مسئولیت طراحی و تزئین این تالار و میرزا یحیی خان معتمد الملک وزیر نیز بنایی این مجموعه را برعهده داشته‌اند.
معمارباشی توانست درمدت سه سال یعنی در تاریخ ۱۲۵۶ هجری شمسی ساخت این تالار را تمام کند اما برای به پایان رساندن تزئینات و آیینه کاری این تالار نزدیک به ۴ سال زمان صرف شد و سرانجام در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی مراحل ساخت و تزئین تالار آیینه به پایان رسید.
تخت طاووسی که به وسیله نادرشاه افشار از هند به عنوان غنیمت جنگی به ایران آورده شده بود تا قبل از انتقال به موزه جواهرات در این تالار قرار داشت.
اما آنچه بیش از همه موجب شهرت تالار آیینه در میان دیگر بناهای کاخ گلستان شده، مربوط به نقاشی کمال‌المک است. کمال‌المک ۱۰ سال پس از اتمام تالار آیینه یعنی در سال ۱۲۷۰ هجری شمسی با رنگ و روغن از تالار آیینه طرحی را رقم زد که بر زیبایی و شهرت این تالار بیش از پیش افزود.
در این تابلو - که هم اکنون در تالار سلام کاخ گلستان نگه‌داری می‌شود - ناصرالدین شاه مقابل ارسی وسط بر روی صندلی نشسته و تصویر تخت طاووس در گوشه جنوب شرقی تالار به خوبی پیدا است.
